Nynorskordboka
noaord
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit noaord | noaordet | noaord | noaorda |
Opphav
av polynesisk noa- ‘allmenn, ikkje heilag’Tyding og bruk
i språkvitskap: ord ein nyttar som erstatning for eit ord ein reknar for å vere farleg eller skadeleg å nemne;
jamfør tabuord
Døme
- 'Gamle-Eirik' eller 'hinmannen' er noaord for 'djevelen'