Nynorskordboka
nisse 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein nisse | nissen | nissar | nissane |
Opphav
av gresk Nikolaos; kjæleform av namnet NilsTyding og bruk
- i nordisk folketru: vette som held til i nærleiken av menneske, særleg i tunet og uthusa på gardar, tenkt som ein liten, gråkledd mann med raud topplue og langt skjegg
Døme
- setje ut graut til nissen
- nedsetjande: tufs, tullebukk, fjompenisse
Døme
- ein nisse inne i Oslo avgjorde saka
Døme
- nissen kom med pakker til barna
Faste uttrykk
- nissen på lassetnoko uheldig eller ugagnleg som ein vil kome bort frå, men ikkje kan bli kvitt