Nynorskordboka
nedrig
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
nedrig | nedrig | nedrige | nedrige |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
nedrigare | nedrigast | nedrigaste |
Opphav
frå lågtysk , opphavleg ‘låg’Tyding og bruk
sjofel, ussel
Døme
- ha ein nedrig tankegang
- brukt som adverb:
- det var nedrig gjort