Nynorskordboka
bekkasin
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bekkasin | bekkasinen | bekkasinar | bekkasinane |
Uttale
bekasiˊnOpphav
frå franskTyding og bruk
samnemning for fleire vadefuglar i snipefamilien med langt nebb, korte bein og brunspraglete fjærdrakt; jamfør enkelbekkasin, dobbelbekkasin og kvartbekkasin