Nynorskordboka
muskatell, muskateller
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein muskatell | muskatellen | muskatellar | muskatellane |
| ein muskateller | muskatelleren | muskatellerar | muskatellerane |
Opphav
frå italiensk, av latin (vinum) muscatellum ‘moskusliknande (vin)'; jamfør muskatTyding og bruk
søt vin med krydra lukt og smak