Nynorskordboka
multiplikator
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein multiplikator | multiplikatoren | multiplikatorar | multiplikatorane |
Uttale
multiplikaˊtor, i fleirtal multiplikaˊtorar; multiplikatoˊrarOpphav
frå latin ‘mangfaldiggjerar’Tyding og bruk
tal som ein multipliserer med
Døme
- multiplikand og multiplikator blir med ei samnemning kalla faktorar