Artikkelside

Nynorskordboka

monogami

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit monogamimonogamietmonogamimonogamia

Opphav

frå gresk, jamfør mono- og -gami

Tyding og bruk

det å vere gift med eller trufast mot éin person;
til skilnad frå bigami og polygami