Nynorskordboka
befal
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit befal | befalet | befal | befala |
Uttale
befaˊlOpphav
frå lågtysk ‘påbod’Tyding og bruk
- samnemning for offiserar og underoffiserar i Forsvaret
Døme
- befal og meinige;
- møte eit befal i uniform
- samnemning for offiserar i handelsflåten
Døme
- båten hadde norsk befal og kinesisk mannskap