Nynorskordboka
misunne
misunna
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å misunnaå misunne | misunner | misunnte | har misunnt | misunn! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| misunnt + substantiv | misunnt + substantiv | den/det misunnte + substantiv | misunnte + substantiv | misunnande |
Tyding og bruk
ynskje seg noko ein annan har;
vere bitter eller sjalu over at ein annan har visse føremoner;
ikkje unne;
Døme
- eg misunner deg som skal reise på ferie;
- han misunnte dei hytta ved sjøen;
- eg misunner deg ikkje det oppdraget