Nynorskordboka
mishandle
mishandla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å mishandlaå mishandle | mishandlar | mishandla | har mishandla | mishandl!mishandla!mishandle! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| mishandla + substantiv | mishandla + substantiv | den/det mishandla + substantiv | mishandla + substantiv | mishandlande |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
behandle brutalt;
bruke vald på;
skamfare
Døme
- mishandle dyr;
- fangane vart mishandla og torturerte