Nynorskordboka
minaret
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein minaret | minareten | minaretar | minaretane |
Opphav
frå arabisk ‘fyrtårn’Tyding og bruk
høgt, smalt tårn ved ein moské, der bønetidene blir ropte ut fem gonger for dagen