Nynorskordboka
mildne
mildna
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å mildnaå mildne | mildnar | mildna | har mildna | mildn!mildna!mildne! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| mildna + substantiv | mildna + substantiv | den/det mildna + substantiv | mildna + substantiv | mildnande |
Opphav
av mildTyding og bruk
gjere mindre kraftig;
få svakare kraft;
bli mindre intens
Døme
- mildne smertene;
- ho prøvde å mildne svaret med eit smil;
- den varme lufta vart mildna av ein kjøleg bris;
- auga mildna ved synet av barna