Nynorskordboka
-mess, -messe
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei -mess | -messa | -messer | -messene |
| ei -messe | |||
Opphav
same opphav som messe (1Tyding og bruk
etterledd i namn på kyrkjelege festdagar frå katolsk tid, særleg til minne om helgenar;
i ord som helgemess, kyndelsmess og marimess