Nynorskordboka
mesanin
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein mesanin | mesaninen | mesaninar | mesaninane |
Opphav
gjennom italiensk mezzanino, diminutiv av mezzano; frå latin medianus ‘den mellomste’Tyding og bruk
låg etasje som er skoten inn mellom etasjar med større høgd