Nynorskordboka
meritt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein meritt | meritten | merittar | merittane |
Opphav
gjennom fransk; frå latin mereri ‘fortene’Tyding og bruk
særleg i fleirtal: bedrift, bragd
Døme
- akademiske merittar;
- merittane til laget i seriespel;
- merittane hans på forbrytarbana