Nynorskordboka
mengje, menge
mengja, menga
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å mengaå menge | menger | mengde | har mengt | meng! |
| å mengjaå mengje | mengjer |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| mengd + substantiv | mengt + substantiv | den/det mengde + substantiv | mengde + substantiv | mengande |
| mengjande | ||||
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- blande, røre (i hop)
Døme
- mengje mjølet med vatn;
- mengje i hop;
- mengje saman
Faste uttrykk
- mengje segha hopehav med, vere saman med
- han ville ikkje mengje seg med dei andre gjestene