Artikkelside

Nynorskordboka

meite

meita

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å meitaå meitemeitarmeitahar meitameit!meita!meite!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
meita + substantivmeita + substantivden/det meita + substantivmeita + substantivmeitande

Opphav

norrønt meita ‘skjere, klippe’; samanheng med meisel

Tyding og bruk

fiske med stong;
fiske med snøre og ongel
Døme
  • meite åbor;
  • meite frå stranda