Nynorskordboka
medgift
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei medgift | medgifta | medgifter | medgiftene |
Opphav
frå lågtysk ‘medgåve’Tyding og bruk
om eldre eller utanlandske forhold: utstyr eller pengar som foreldra eller slekta til ei kvinne overlèt henne når ho giftar seg;