Nynorskordboka
medaljong
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein medaljong | medaljongen | medaljongar | medaljongane |
Opphav
gjennom fransk; frå italiensk , opphavleg ‘stor medalje’Tyding og bruk
- rund eller oval kapsel med eit miniatyrportrett eller anna minne i ei halskjede
- relieff eller liknande i rund eller oval ramme på møbel, vegg eller liknande
- lite, rundt, steikt kjøtstykke
Døme
- ein medaljong av kalv