Nynorskordboka
medalje
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein medalje | medaljen | medaljar | medaljane |
Opphav
gjennom fransk og italiensk, frå mellomalderlatin ‘metallmynt’; av latin metallum ‘metall’Tyding og bruk
myntliknande metallstykke prega til minne om ei stor hending eller liknande eller brukt som premie eller heidersteikn
Døme
- Noreg fekk berre éin medalje i VM;
- medalje for lang og tru teneste
- som etterledd i ord som
- fortenestemedalje
- gullmedalje
Faste uttrykk
- baksida av medaljenulempa eller skuggesida med noko