Nynorskordboka
materie
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein materie | materien | materiar | materiane |
Opphav
av latin materia ‘stoff, emne, vyrke’Tyding og bruk
- stoffleg, fysisk røynd
Døme
- ånd og materie
- emne, stoff
Døme
- ein uhandterleg materie
- gul væske frå eit betent sår;
Faste uttrykk
- i materieom bok: som finst i form av prenta ark som ikkje er hefta eller innbundne