Nynorskordboka
mastodont
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein mastodont | mastodonten | mastodontar | mastodontane |
Opphav
nylaging av gresk mastos ‘bryst’ og odus, genitiv odontos, ‘tann’; på grunn av nokre brystliknande utvekstar på kinntennene til dyretTyding og bruk
- utdøydd snabeldyr av slekta Mastodon
- i overført tyding: kjempe (1, 1), koloss (2)
Døme
- ein mastodont av eit byggverk