Nynorskordboka
marsk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein marsk | marsken | marskar | marskane |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med norrønt marr og latin mare ‘hav’Tyding og bruk
flatt, leirete og fruktbart kystområde som er laga av avleiringar frå havet