Nynorskordboka
maniert
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
maniert | maniert | manierte | manierte |
Opphav
av fransk maniéré; jamfør manerTyding og bruk
unaturleg, tilgjord, søkt
Døme
- ein maniert spelestil;
- maniert språkbruk
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
maniert | maniert | manierte | manierte |