Nynorskordboka
maniert
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| maniert | maniert | manierte | manierte |
Opphav
av fransk maniéré; jamfør manerTyding og bruk
unaturleg, tilgjord, søkt
Døme
- ein maniert spelestil;
- maniert språkbruk
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| maniert | maniert | manierte | manierte |