Nynorskordboka
lærevillig, læreviljug, lærviljug, lærvillig
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
læreviljug | læreviljug | læreviljuge | læreviljuge |
lærevillig | lærevillig | lærevillige | lærevillige |
lærviljug | lærviljug | lærviljuge | lærviljuge |
lærvillig | lærvillig | lærvillige | lærvillige |
Opphav
etter tyskTyding og bruk
villig til å lære
Døme
- lærevillige elevar