Nynorskordboka
lutt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein lutt | lutten | luttar | luttane |
Opphav
gjennom lågtysk lute og fransk luth; frå arabisk al’ud, opphavleg ‘instrument av tre’Tyding og bruk
strengeinstrument som kan minne litt om ein gitar