Artikkelside

Nynorskordboka

lokalitet

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein lokalitetlokalitetenlokalitetarlokalitetane

Opphav

gjennom tysk, frå fransk; jamfør lokale

Tyding og bruk

  1. avgrensa geografisk område;
    stad (med særeigne tilhøve)
    Døme
    • ein kjend lokalitet for kongeørn
  2. bustadområde med rom, bygningar og liknande;
    Døme
    • sjå på lokalitetane til det nye sjukehuset;
    • ein barnehage med gode lokalitetar