Nynorskordboka
bark
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bark | barken | barkar | barkane |
Opphav
gjennom fransk, frå italiensk, av seinlatin barca ‘båt’, jamfør norrønt barki ‘skipsbåt’; opphavleg frå koptiskTyding og bruk
tre- til femmasta seglskip