Nynorskordboka
lingua franca
substantiv inkjekjønn
Uttale
linˊgva franˊgkaOpphav
frå italiensk, opphavleg ‘frankisk språk’Tyding og bruk
- blandingsspråk som oppstod i krossferdtida, brukt kring det indre Middelhavet
- språk brukt i kommunikasjon mellom menneske som ikkje har sams morsmål, til dømes fransk som diplomatspråk