Nynorskordboka
lenkje 1, lenke 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei lenke | lenka | lenker | lenkene |
| ei lenkje | lenkja | lenkjer | lenkjene |
Opphav
same opphav som lekkje (1Tyding og bruk
- kjede av ringar eller liknande som heng fast i kvarandre;
- som etterledd i ord som
- fotlenkje
- trælelenke
- urlenkje
- noko som hindrar eller avgrensar nokon;
- i IT: kopling mellom to elektroniske dokument med internettadresse
Døme
- klikkbar lenkje
- som etterledd i ord som
- hyperlenkje
Faste uttrykk
- bryte lenkjenefrigjere seg
- leggje i lenkjer
- ta vekk fridom
- smi i hymens lenkjervie (5) (ektepar)