Nynorskordboka
bankett 2
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein bankett | banketten | bankettar | bankettane |
Uttale
banketˊtOpphav
av fransk banquette ‘gangveg, fortau’; same opphav som bankett (1Tyding og bruk
parti av vegbana som ligg utanfor køyrebana, til bruk som gangveg, naudparkering og brøytt snø;
Døme
- etablere ein bankett som naudfortau i tunnelen