Nynorskordboka
akkommodere
akkommodera
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å akkommoderaå akkommodere | akkommoderer | akkommoderte | har akkommodert | akkommoder! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
akkommodert + substantiv | akkommodert + substantiv | den/det akkommoderte + substantiv | akkommoderte + substantiv | akkommoderande |
Uttale
akomodeˊreOpphav
av latin accommodare, av ad ‘til’ og commodus ‘høveleg, behageleg’Tyding og bruk
få til å samsvare;
tilpasse