Nynorskordboka
lege 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei lege | lega | leger | legene |
Opphav
norrønt lega; av liggjeTyding og bruk
Døme
- det vart ikkje lange lega
- liggjeplass, særleg for krøter og villdyr;
Døme
- lega etter ein bjørn