Nynorskordboka
landskap
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit landskap | landskapet | landskap | landskapa |
Opphav
truleg av lågtysk lantschop; jamfør norrønt landskapr ‘tilhøve i eit land, landsdel’Tyding og bruk
- avgrensa område som utgjer ein einskap med omsyn til natur, planteliv eller liknande
Døme
- eit audt og ope landskap;
- nyte det skiftande landskapet på turen;
- huset glir fint inn i landskapet
- som etterledd i ord som
- kulturlandskap
- kystlandskap
- månelandskap
- i overført tyding: omgjevnader, miljø
Døme
- det politiske landskapet
- stort lokale som ikkje er delt inn i rom
- som etterledd i ord som
- kontorlandskap
- skulelandskap
Døme
- ho stiller ut landskap
- om eldre eller utanlandske forhold: landsdel, provins (1)