Nynorskordboka
landeplage
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei landeplage | landeplaga | landeplager | landeplagene |
Tyding og bruk
noko som er til plage eller bry for svært mange
Døme
- songen vart den reine landeplaga;
- flugene på garden er ei skikkeleg landeplage