Nynorskordboka
lagting
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit lagting | lagtinget | lagting | lagtinga |
Opphav
norrønt lǫgþing; av lag- og ting (2Tyding og bruk
- i perioden mellom 1814 og 2009: den minste av to avdelingar i Stortinget, med ein firedel av medlemene der;til skilnad frå odelsting
- i bunden form eintal: nasjonalforsamlinga på Færøyane
- om eldre forhold: øvste ting (2, 2) som avsa domar, gav lover og verka som politiske forsamlingar i eit større distrikt