Nynorskordboka
kverulant
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kverulant | kverulanten | kverulantar | kverulantane |
Opphav
frå mellomalderlatin; jamfør kverulereTyding og bruk
person som ofte klagar og kjenner seg urettvist handsama;
trettekjær person, kranglefant
Døme
- vere litt av ein kverulant