Nynorskordboka
kverk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kverk | kverken | kverkar | kverkane |
Opphav
norrønt kverk ‘strupe’Tyding og bruk
innvendig side av hals eller strupe;
gjelle på fisk
Døme
- ta ut kverken
Faste uttrykk
- ta kverken påta livet av