Nynorskordboka
krykkje 1, krykke 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei krykke | krykka | krykker | krykkene |
| ei krykkje | krykkja | krykkjer | krykkjene |
Opphav
samanheng med krokTyding og bruk
stav med tverrtre i høgd med armhola eller med handtak og armstø
Døme
- gå med krykkjer
Faste uttrykk
- kaste seg på krykkjenekome seg av garde