Artikkelside

Nynorskordboka

kremmar

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein kremmarkremmarenkremmararkremmarane

Opphav

frå lågtysk; samanheng med kram (1

Tyding og bruk

  1. eldre nemning for kjøpmann eller kramkar
    Døme
    • omreisande kremmarar
  2. dugande forretningsmann eller -kvinne
    Døme
    • smarte kremmarar finn alltid noko å tene pengar på
  3. småleg, grådig person