Nynorskordboka
krasje
krasja
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å krasjaå krasje | krasjar | krasja | har krasja | krasj!krasja!krasje! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| krasja + substantiv | krasja + substantiv | den/det krasja + substantiv | krasja + substantiv | krasjande |
Uttale
kræsjeTyding og bruk
- støyte med eit brak mot noko;støyte saman
Døme
- to bilar krasjar;
- flyet krasja
- slutte å verke;bryte saman
Døme
- pc-en krasja
- falle utmatta om
Døme
- han krasja på sofaen da han kom heim