Nynorskordboka
kort 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| kort | kort | korte | korte |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| kortare | kortast | kortaste |
Opphav
norrønt kortr, gjennom lågtysk; frå latin curtus ‘avstytt’Tyding og bruk
- som er liten i utstrekning, ikkje lang;
Døme
- eit kort vegstykke;
- ei kort bukse;
- gjere kortare
- med små mellomrom, i snøgt tempo
Døme
- ha kort pust
- om framstilling, stil: i eller med få ord
Døme
- ei kort melding
- ikkje seig eller smidig
Døme
- deigen vart så kort
Faste uttrykk
- gjere eit hovud kortareavrette ved å hogge hovudet av
- gjere kort prosessstraffe, gjere det av med (nokon) i ein fart;
handle raskt;
ikkje vente med å utføre - kome til kortikkje strekkje til;
mislykkast - kort og godtstutt sagt;
rett og slett- det var kort og godt eit hendeleg uhell
- trekkje det kortaste strået