Nynorskordboka
konkubinat
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit konkubinat | konkubinatet | konkubinat | konkubinata |
Opphav
frå latin; jamfør konkubineTyding og bruk
forelda: samliv utan giftarmål
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit konkubinat | konkubinatet | konkubinat | konkubinata |