Nynorskordboka
kongle
substantiv hankjønn eller hokjønn
kongel
substantiv hankjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein kongel | kongelen | konglar | konglane |
| ein kongle | konglen | |||
| hokjønn | ei kongle | kongla | kongler | konglene |