Nynorskordboka
konfus
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| konfus | konfust | konfuse | konfuse |
Opphav
gjennom fransk; frå latin , av confundere ‘blande, forvirre’Tyding og bruk
prega av forvirring og uklarleik;
rotete, uklar, forvirra
Døme
- eit konfust svar