Nynorskordboka
kompakt
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| kompakt | kompakt | kompakte | kompakte |
Opphav
frå latin , av compingere ‘samanføye’Tyding og bruk
- om masse: tett (4), fast (2), massiv (2, 2)
Døme
- kompakt snø
- om framstilling: samantrengd, tung (7)
Døme
- boka gjev ei kompakt framstilling av hendingane
- utan overflødig plass;forminska
Døme
- ein kompakt bil