Nynorskordboka
kommutere
kommutera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å kommuteraå kommutere | kommuterer | kommuterte | har kommutert | kommuter! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| kommutert + substantiv | kommutert + substantiv | den/det kommuterte + substantiv | kommuterte + substantiv | kommuterande |
Opphav
av latin commutare ‘skifte’Tyding og bruk
endre retninga på elektrisk straum