Nynorskordboka
koloratur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein koloratur | koloraturen | koloraturar | koloraturane |
Opphav
frå italiensk ‘farging’Tyding og bruk
pryding av ein melodi (særleg ein arie i opera) med triller og raske skiftingar