Nynorskordboka
kolonne
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kolonne | kolonnen | kolonnar | kolonnane |
Opphav
gjennom fransk; frå latin columna ‘søyle’Tyding og bruk
- rekkje av tal under kvarandre
Døme
- rader og kolonnar
- oppstilling eller rekkje av personar, køyretøy eller liknande
Døme
- ein militær kolonne;
- bilane køyrde i kolonne over fjellet