Nynorskordboka
ko-ko 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit ko-ko | ko-koet | ko-ko | ko-koa |
Opphav
av ko-ko (3Tyding og bruk
lyd som gauken lagar når han gjel
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit ko-ko | ko-koet | ko-ko | ko-koa |